Alweer bijna op de helft

Alweer bijna op de helft…

Wat een leventje hier, bijna geen woorden voor. Nog geen een dag heb ik me verveeld, sterker nog hier heb ik niet eens tijd voor! Er zijn hier zoveel dingen die je kunt doen of waar je je bezig mee kunt houden, mooi is dat. In Nederland zou je je dit niet eens kunnen voorstellen. Er zijn eigenlijk nog wel veel meer dingen niet voor te stellen, maar dat gaat alleen als je hier bent geweest. Ik voel me nog altijd super goed, geniet nog van elke dag en waardeer ik het feit dat ik hier mag zijn. Realiseren dat je hier bent, raakt me soms wel en vooral als je hier dan ook even bij stil staat. Realiseren dat je van alles moet genieten is gewoon echt het belangrijkste wat er in je leven is, zelfs van de aller allerkleinste dingen die je je maar kan bedenken. Natuurlijk mis ik ook de kleine dingen van thuis; een frisse badkamer, een koele ochtend, de start van de lente/zomer, het heuvelland (incl. wielrennen), de damp van het koffiezetapparaat in het weekend, mijn autootje, fris gewassen kleding, mijn eigen bed, Limburgse vlaai, het getik van regen op het raam en natuurlijk ook de mensen van wie ik houd!
Er zijn ook dingen die ik absoluut niet mis, dit zijn misschien wel de dingen die ik voor altijd zou willen inwisselen; grijze/bewolkte dagen, het gezeur/geklaag van mensen om je heen, de drukte/gestress om alles en niets, dingen doen omdat het moet en niet omdat je het wil, de extreme vastigheid, alles minimaal 4 weken van te voren plannen omdat iedereen het druk heeft met ‘iets’, het prestatiegericht denken en noem maar verder op…
Ik sta wel vaker stil bij de gedachte/vraag: Wat nu als ik na mijn studie nu hier terug kom? Zou ik hier geen spijt van krijgen? Durf ik veel op te geven en ‘opnieuw’ te beginnen? Vragen, vragen, vragen…kan er absoluut geen antwoord op geven… alles heeft zo zijn charmes/voor- en nadelen. Gelukkig hoef/wil ik die keuze nu nog niet maken.
Helaas zijn er ook dingen gebeurd die ik zelf niet in de hand heb. Ik kan wel goed nieuws naar Nederland brengen, maar dat geeft niet de garantie dat ik altijd goed nieuws terug krijg. Als ik terug ben in Nederland zullen er dingen gaan veranderen. Positief dan wel negatief, al ga ik er alles aan proberen te doen om dit positief te (blijven) houden. Er liggen nieuwe kansen in het verschiet, die ik met beide handen ga en wil aannemen. Zoals ik al zei; alles heeft zijn charmes. Ik denk al enkele jaren dat ik niet het standaard leventje ga leven, althans niet als het aan me zelf zou liggen. Een half jaar leven in Curaçao is, waarschijnlijk, pas het begin van iets. Het zal allemaal wel duidelijk worden in de toekomst (of niet natuurlijk, maar zien we dan wel). Het is me nu ook pas opgevallen hoeveel tijd een fulltime job kost en ik vind het dan ook belangrijk dat ik later echt iets ga doen waar ik super veel plezier in heb. Kan me niet voorstellen dat ik elke dag met een lang gezicht naar mij werk ga, zodat ik op het einde van de maand wat euro’s zie verschijnen op mijn bankrekening... nee niets voor mij, die weg sla ik niet in.
Naast al deze persoonlijke dingen, geef ik jullie ook wel even een update wat ik nog allemaal heb mee gemaakt. Laatst was Summer Love Festival, super leuke zaterdag gehad! Heerlijk genoten van de muziek, sfeer en feestende mensen. Leuk om wat Limburgers tegen te komen of mensen die je kent via via (niet alleen op dit festival hoor). We zijn naar klein Curacao geweest, hier heb ik tijdens het snorkelen enkele schildpadden gezien (en even aangeraakt haha) dit was echt even een heel mooi moment. Gisteren hebben we onze eerste aanrijding gehad, tegenpartij bekende gelijk schuld (hehe). Verder gewoon de standaard dingen.

Mijn ouders komen over twee weken hier heen, eindelijk even goed bij praten. Dan kan ik ze eindelijk ook mijn leven hier laten zien en ze een indruk geven hoe het hier allemaal is. Lekker mijn vrije dagen opnemen en samen genieten van het vakantiegevoel, heb er echt veel zin in.
Voor nu afsluiten, bedankt voor het lezen en geniet van het (opkomende) mooie weer in Nederland. De datum dat ik terug kom, heb ik nog altijd niet definitief vast gelegd (staat nu op 21 juli), dit hoef ik pas in juni te beslissen. Ik kom eerder terug als ik echt naar huis wil of ik kom later terug als ik nog genoeg geld over heb.
Ayo dushi’s!